poniedziałek, 18 lipca 2016

Wnękowa kapliczka św. Rocha w Lubiewie pow. tucholski

Ludowa rzeźba św. Rocha z 1872 r. w kapliczce wnękowej w Lubiewie
Św. Roch, rzeźba z 1872 r. (fot.2002)
Kapliczka wnękowa w Lubiewie pow. tucholski, Bory Tucholskie
fot. 2002
Lubiewo powiat tucholski województwo
kujawsko-pomorskie.

Od prawie 150 lat ważne miejsce w przestrzeni i życiu wsi położonej na terenie zamieszkiwania Borowiaków Tucholskich  zajmuje kapliczka z figurą św. Rocha. Jako orędownik od zarazy, a zwłaszcza opiekun zwierząt domowych Św. Roch jest jednym z popularniejszych patronów wiejskich kapliczek. Murowana kapliczka słupowa z cegły w Lubiewie pochodzi z XIX w. Bardzo możliwe, że z 1872 r., na który to rok datowana jest znajdująca się w niej rzeźba ( (wg Katalogu zabytków sztuki w Polsce, Tom XI dawne województwo warszawskie, Zeszyt 17 Tuchola i okolice, Warszawa 1979, s. 15). Ostatni remont z 2001 r. uwspółcześnił obiekt. Na kamiennym cokole ustawiony jest czworoboczny słup na planie kwadratu, wyłożony cegłą klinkierową. W górnej części wyodrębniona jest otwarta na trzy strony latarnia, zwieńczona dwuspadowym daszkiem krytym dachówką z kalenicą chronioną gąsiorem.

W środku ludowa, drewniana, polichromowana rzeźba św. Rocha z 1872 r., poddana renowacji w roku 1971 (wg wspomnianego wyżej
Katalogu). Orędownik od zarazy i opiekun zwierząt domowych przedstawiony jest w charakterystyczny dla niego w ikonografii sposób. Ubrany w strój pielgrzyma z kijem i kapeluszem zarzuconym na plecy. Palcem wskazuje zranione kolano. Towarzyszy mu nieodłączny Roszek, którego język ma zdolność natychmiastowego zamykania ran.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz